Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Złotoryi

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2017 roku powód T. C. wniósł pozew o podwyższenie alimentów od pozwanego R. H. z kwoty po 300 złotych miesięcznie do kwoty po 1 000 złotych miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu podał, iż na skutek nieszczęśliwego wypadku doznał znacznego uszczerbku na zdrowiu, w wyniku czego amputowano mu obie nogi. Z tego powodu posiada obecnie znaczny stopień niepełnosprawności. Po opuszczeniu szpitala zamieszkał razem z matką w wynajętym mieszkaniu. Powód musiał dostosować się do nowych warunków życiowych. Według powoda nie posiada on środków finansowych na podjęcie koniecznej rehabilitacji, terapii, czy też wdrożenie odpowiedniej diety. Powód planuje w przyszłości zakup elektrycznego wózka inwalidzkiego oraz podjęcie nauki w szkole dla dorosłych. W tej sytuacji - zdaniem powoda - jego sytuacja uległa znacznemu pogorszeniu i uzasadnia to powyższenie alimentów.

W odpowiedzi na pozew R. H. wniósł o oddalenie powództwa oraz złożył powództwo wzajemne o ustalenie, że wygasł jego obowiązek alimentacyjny względem powoda T. C.. W uzasadnieniu podał, że oprócz powoda ma na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko, na które łoży alimenty w kwocie po 450 złotych miesięcznie. Według pozwanego T. C. może podjąć rehabilitacje w ramach publicznej służby zdrowia. Nadto, małżonka pozwanego jest również osobą niepełnosprawną, a ostatnio urodziło im się dziecko. Pozwany choruje na kręgosłup i czeka go zabieg operacyjny. Z tego względu, pozwany nie jest w stanie podjąć kolejnej pracy aby uczynić zadość roszczeniu powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 marca 2011 r. przed Sądem Rejonowym w Złotoryi zawarto ugodę w której pozwany R. H. zobowiązał się łożyć alimenty na rzecz małoletniego wówczas powoda T. C. w kwocie po 300 złotych miesięcznie.

Powód T. C. miał 13 lat. Uczył się w V klasie Szkoły Podstawowej. Był zdrowy. Pozostawał na utrzymaniu swojej matki A. C., która sama utrzymywała się z pomocy społecznej oraz prac dorywczych.

Pozwany R. H. pracował jako kierowca na pół etatu i zarabiał 560 złotych miesięcznie. Mieszkał we W. u znajomych oraz nie dokładał się do kosztów utrzymania mieszkania. Oprócz powoda miał na utrzymaniu jeszcze jedno małoletnie dziecko na które łożył alimenty w wysokości po 450 złotych miesięcznie.

Dowód: akta Sądu Rejonowego w Złotoryi (...)

W styczniu 2017 r. powód T. C. - w nieustalonych okolicznościach - uległ wypadkowi, w wyniku którego amputowano mu obie nogi. Z uwagi na powyższe ustalono znaczny stopień niepełnosprawności powoda oraz stwierdzono jego całkowitą niezdolność do pracy. Powód wymaga obecnie stałej opieki w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz korzystania z usług terapeutycznych i rehabilitacyjnych. Powód ukończył jedynie I klasę Gimnazjum. Obecnie pozostaje pod opieką matki i jest na jej utrzymaniu. Razem zamieszkują w mieszaniu wynajmowanym przez braci powoda. Powód utrzymuje się jedynie z alimentów otrzymywanych od pozwanego, zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie 153 złotych oraz pomocy społecznej w postaci zasiłków okresowych. Matka powoda nie pracuje. Z tytułu opieki nad powodem otrzymuje świadczenie opiekuńcze w wysokości 520 złotych miesięcznie. Powód na zakupu pożywienia potrzebuje około 500 złotych miesięcznie. Na środki czystości i pielęgnacji około 100 złotych miesięcznie. Na środki do odkażania nóg wydaje około 200 złotych miesięcznie. Rehabilitacja powoda kosztowałaby około 300 złotych miesięcznie. W dniu 3 kwietnia 2018 r. odmówiono powodowi prawa do renty socjalnej, albowiem jego całkowita niezdolność do pracy powstała po ukończeniu przez pełnoletności oraz nauki szkolnej.

Pozwany R. H. ma 46 lat. Mieszka razem z małżonką oraz pięciomiesięczną córką w mieszkaniu własnościowym małżonki. Małżonka pozwanego ponosi w całości koszty utrzymania mieszkania. Pozwany pracuje jako kasjer - sprzedawca w pełnym wymiarze czasu pracy w sklepie (...) i zarabia około 1 500 złotych miesięcznie. Małżonka pozwanego jest osobą niepełnosprawną. Obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim i otrzymuje zasiłek macierzyński w wysokości około 1 200 złotych miesięcznie. Pozwany oprócz powoda ma jeszcze na utrzymaniu dorosłą córkę, na którą łoży alimenty w wysokości po 450 złotych miesięcznie. R. H. posiada zadłużenie alimentacje względem powoda oraz dorosłej córki. Pozwany choruje na kręgosłup, nerki oraz ma porażenie nerwów prawej strony ciała.

D. ó d:

-

orzeczenie o niepełnosprawności k. 4

-

karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 5-11

-

decyzje Burmistrza Miasta C. k. 13-14, 15-16, 17-18,19

-

zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach k. 30,41

-

decyzja o zajęciu wierzytelności k. 32

-

zaświadczenia lekarskie k. 35-36

-

zaświadczenia MOPS w C. k. 58, 61

-

decyzja ZUS oddział w L. k. 72

-

przesłuchanie powoda k. 62

-

przesłuchanie pozwanego k. 73

Są d zwa żył co następuje:

Powództwo T. C. zasługiwało na uwzględnienie cześciowo, natomiast powództwo wzajemne R. H. było bezzasadne.

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Złotoryi w dniu dniu 9 marca 2011 r. pozwany R. H. zobowiązał się łożyć alimenty na rzecz powoda T. C. w kwocie po 300 złotych miesięcznie.

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Natomiast zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie.

Zatem, obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa tak długo, jak długo dziecko nie zdobędzie, stosownie do swoich uzdolnień i predyspozycji, kwalifikacji zawodowych, czyli do chwili usamodzielnienia się, niezależnie od osiągniętego wieku. Samodzielne utrzymanie oznacza natomiast zapewnienie minimum socjalnego zapewniającego zaspokajanie przez dziecko podstawowych potrzeb życiowych (koszty związane z mieszkaniem, wyżywieniem, ubraniem, koszty nauki, dojazdu do szkoły itp.). Sformułowanie „jeszcze nie jest w stanie utrzymać się” wskazuje, że dziecko powinno podejmować próby usamodzielnienia się, jeżeli jest to możliwe i uzasadnione.

W ocenie Sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że powód T. C. nie jest obecnie w stanie utrzymać się samodzielnie bez alimentów od ojca R. H.. W styczniu 2017 r. powód uległ wypadkowi, w wyniku którego ustalono u niego znaczny stopień niepełnosprawności oraz stwierdzono całkowitą niezdolność do pracy. Powód wymaga obecnie stałej opieki w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz korzystania z usług terapeutycznych i rehabilitacyjnych. Nie ma możliwości podjęcia jakiekolwiek pracy, a ukończył jedynie I klasę Gimnazjum, co znacznie ogranicza jego możliwości zarobkowe. Odmówiono mu również prawa do renty socjalnej, a zatem może obecnie liczyć jedynie ma pomoc finansową swoich rodziców. Z tego względu powództwo wzajemne R. H. podlegało oddaleniu, gdyż jego obowiązek alimentacyjny względem niepełnosprawnego powoda T. C. nie uległ wygaśnięciu.

Jednocześnie należało uznać, iż zaistniały przesłanki do podwyższenia alimentów od pozwanego R. H. na rzecz powoda T. C..

Zgodnie z art 135 § 1 i 2 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

W związku z wypadkiem powoda T. C. niewątpliwie wzrosły jego obecne potrzeby. T. C. jest osobą niepełnosprawną i wymaga stałej opieki, terapii oraz rehabilitacji. Jak wynikało z treści przesłuchania powoda jego minimalne koszty utrzymania wynoszą ponad 1 000 złotych miesięcznie. Pozwany nie zakwestionował wydatków wskazanych przez powoda. Co prawda, matka powoda swój obowiązek alimentacyjny realizuje w znacznym zakresie w postaci osobistych starań opiekuńczo - pielęgnacyjnych, to jednak Sąd podwyższył alimenty od ojca powoda jedynie do kwoty po 500 złotych miesięcznie. Zdaniem Sądu, powyższa kwota odpowiada maksymalnym możliwościom alimentacyjnym R. H.. Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zawsze zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, choćby nawet nie zostały w tych granicach pokryte wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji. Pozwany ma jeszcze na utrzymaniu - oprócz powoda - dwoje dzieci, a jego małżonka także jest osobą niepełnoprawną.

Nie mniej jednak zasądzone alimenty leżą w możliwościach zarobkowych pozwanego R. H.. Zdaniem Sądu, pozwany pracując jako kasier - sprzedawca z wynagrodzeniem 1 500 złotych miesięcznie, nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych. Jest osobą stosunkowo młodą, nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności, a posiadanie doświadczenie zawodowe daje mu duże szanse znalezienia innego zatrudnienia, które pozwoli mu łożyć alimenty w kwocie zasądzonej przez tut. Sąd. Ponadto, obecny znikomy stopień bezrobocia i liczne oferty zatrudnienia, dodatkowo sprzyjają możliwości znalezienia stałej pracy o odpowiednim wynagrodzeniu. Przedstawione przez pozwanego zaświadczenia lekarskie w żaden sposób nie wykazały, aby schorzenia pozwanego mogłyby utrudniać mu znalezienie innego zatrudnienia, umożliwiającego łożenie alimentów w zasądzonej kwocie. Należy również wskazać, że powadzona egzekucja zaległych alimentów nie mogła wypłynąć na ustalenie obecnych alimentów, gdyż to pozwany ponosi wyłączną odpowiedzialność za nierealizowane swojego obowiązku alimentacyjnego.

Zatem, biorąc pod uwagę usprawiedliwione potrzeby powoda oraz możliwości zarobkowe pozwanego Sąd podwyższył alimenty do wysokości po 500 złotych miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia powództwa.

O nie uiszczonych kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 102 kpc, a o rygorze natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.