Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Złotoryi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 17 grudnia 2013

Sąd Rejonowy w Złotoryi III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Kazimierz Leżak

Protokolant: Anna Kopeć

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2013 roku w Złotoryi na rozprawie

sprawy z powództwa A. K. działającej w imieniu małoletniej S. K.

przeciwko R. K.

o podwyższenie alimentów

I podwyższa alimenty od pozwanego R. K. ustalone ugodą przed Sądem Rejonowym w Złotoryi w dniu 3 stycznia 2012 roku, w sprawie o sygnaturze III RC 392/11 na rzecz małoletniej powódki S. K. z kwoty po 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, do kwoty po 600 (sześćset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 15-go każdego kolejnego miesiąca, do rąk matki małoletniej powódki A. K., z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 8 listopada 2013 roku,

II dalej idące powództwo oddala,

III nakazuje uiścić pozwanemu na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 złotych tytułem kosztów sądowych i 6 złotych za klauzulę wykonalności,

IV wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z 8 listopada 2013 r. A. K., działając w imieniu małoletniej powódki S. K., wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego R. K. na rzecz małoletniej powódki ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Złotoryi 3 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt III RC 392/11 z kwoty po 450 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk A. K..

Pozwany R. K. na rozprawie uznał powództwo do kwoty 470 zł, w pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Obowiązek alimentacyjny pozwanego R. K. względem małoletniej powódki S. K. po raz ostatni został ustalony na mocy ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Złotoryi z 3 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt III RC 392/11 na kwotę po 450 zł miesięcznie.

Na początku 2012 r. małoletnia S. K. miała 12 lat, uczęszczała do 6 klasy SP w W.. Małoletnia była wówczas zdrowa, choć ujawniły się problemy z sercem, co jednak nie wiązało się jeszcze z żadnymi kosztami leczenia. Miesięczny koszt utrzymania dziecka wynosił ok. 500-600 zł miesięcznie. Matka małoletniej pracowała zarobkowo uzyskując miesięczny dochód w wysokości 1090 zł netto.

Pozwany na początku 2012 r. mieszkał z rodzicami. Koszt utrzymania mieszkania wynosił 510 zł, w tym opłaty za mieszkanie (210 zł) i na wyżywienie (300 zł). Nie miał innego dochodu. Nie miał również nikogo na utrzymaniu. Małoletnia powódka to jego jedyne dziecko. Pozwany utrzymywał kontakt z córką, widywał ją 1-2 razy w miesiącu, robił jej prezenty, na święta Bożego Narodzenia w 2011 r. kupił jej telefon komórkowy, po czym przekazywał jej po 30 zł miesięcznie na doładowanie telefonu. Zobowiązał się przekazywać córce kieszonkowe po 50 zł miesięcznie.

Dowód: - akta SR w Złotoryi w sprawie III RC 392/11.

Obecnie małoletnia powódka choruje na skoliozę, którą zdiagnozowano u niej w lutym 2013 r. W związku z chorobą matka małoletniej ponosi zwiększone koszty utrzymania córki. Małoletnia musi uczęszczać na basen 2 razy w tygodniu, co wiąże się z wydatkami ok. 15 zł jednorazowo nie licząc kosztów dojazdu. Matka małoletniej we wrześniu poniosła pełny koszt wyprawki szkolnej, tj. 500 zł. Nadto, małoletnia przebywała przez 3 tygodnie w szpitalu w T. (od 8 do 29 sierpnia 2013 r.) z rozpoznaniem skoliozy piersiowo-lędźwiowej lewostronnej. Wiązało się to z wydatkami matki małoletniej w kwocie 700 zł. Małoletnia posiada kolejne skierowanie do szpitala na czerwiec 2014 r.

S. K. ma obecnie 14 lat. Jej miesięczny koszt utrzymania, związany z wydatkami na ubrania, kosmetyki i chemię to ok. 400-500 zł. Jest ona osobą niepełnosprawną od 24 maja 2013 r., w związku z czym wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji oraz konieczne jest stałe współdziałanie na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Małoletnia na kontakt z pozwanym około 1 w miesiącu.

Małoletnia uzyskuje świadczenie z tytułu niepełnosprawności w kwocie 153 zł.

Matka małoletniej w okresie od marca do września 2013 r. pozostawała bezrobotna z prawem do zasiłku. Obecnie pracuje zarobkowo otrzymując miesięcznie 1118 zł netto. Koszt utrzymania mieszkania to ok. 350-360 zł. Na dojazdy do pracy wydaje ok. 200 zł miesięcznie. Nadto, spłaca 3 kredyty na łączną kwotę ok. 300 zł miesięcznie, które zaciągnęła w okresie, gdy pozostawała bez pracy. Korzysta z pomocy społecznej otrzymując we wrześniu 2013 r. kwotę 439 zł, w październiku 2013 r. kwotę 339 zł, a w listopadzie 2013 r. kwotę 153 zł.

Dowód: - przesłuchanie A. K., k. 54v-55,

- rata za kredyt, k. 4-6,

- rachunki , k. 10-14, 18-20, 38-42, 51-52,

- orzeczenie o niepełnosprawności, k. 15,

- wypis ze szpitala, k. 32

- wyniki badań lekarskich, k. 23-26,

- harmonogram rehabilitacji, k. 30,

- historia choroby, k. 31, 33,

- zaświadczenie o zarobkach, k. 49,

- zaświadczenie z (...), k. 50

Pozwany R. K. obecnie mieszka wraz z konkubiną i jej czwórką dzieci. Nadal pracuje zarobkowo zarabiając w miesiącach wrzesień-listopad 2013 r. średnio 1.994 zł netto. Dokłada się do kosztów utrzymania mieszkania w wysokości 400 zł miesięcznie. Na dojazdy do pracy wydaje ok. 200 zł miesięcznie. W listopadzie 2013 r. otrzymał premię świąteczną w kwocie 500 zł brutto.

Pozwany do czerwca 2012 r. miał dobry kontakt z córką. Do maja 2013 r. przekazywał jej kieszonkowe w kwocie 30 zł. W ostatnim okresie czasu rzadko widuje się z córką.

Dowód: - przesłuchanie R. K., k. 55

- zaświadczenie o zarobkach, k. 53

Sąd zważył, co następuje.

Przedstawiony powyżej, ustalony w sprawie stan faktyczny uzasadniał uwzględnienie powództwa w całości.

Zgodnie z art.138 k.r.i.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Dla zasadności żądania podwyższenia alimentów konieczne jest wykazanie, że nastąpił istotny wzrost usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz, że zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji, gdyż te okoliczności w myśl art. 135 k.r.i.o. decydują o zakresie obowiązku alimentacyjnego.

Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim zezwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentowania.

Sąd zbadał, czy od daty ostatniego orzeczenia w przedmiocie zobowiązania alimentacyjnego pozwanego względem małoletniej powódki nastąpił wzrost usprawiedliwionych potrzeb małoletniej i na ile jest on istotny. Ponadto Sąd ustalił, czy zmieniły się oraz jakie są obecnie możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego.

Wysokość alimentów od pozwanego R. K. na rzecz jego małoletniej córki S. K. określona została ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Złotoryi 3 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt III RC 392/11 na kwotę po 450 zł miesięcznie.

Ustalony w sprawie stan faktyczny wskazuje, że nastąpił wzrost potrzeb małoletniej, wynikający przede wszystkim choroby, jaką zdiagnozowano u niej w lutym 2013 r. (skolioza piersiowo-lędźwiowa lewostronna). Z powodu choroby – mimo, iż od czasu określenia alimentów minęły niespełna 2 lata - wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniej. Córka stron wymaga leczenia i rehabilitacja, co związane jest z kosztami. Małoletnia przebywała w szpitalu w sierpniu 2013 r. przez okres 3 tygodni. Koszty jej utrzymania w tym okresie ponosiła matka małoletniej. W czerwcu 2014 r. S. K. ponownie będzie przebywała w szpitalu. W związku z koniecznością uczęszczania na basen przez małoletnią jej matka musi ponosić koszty pobytu na basenie oraz koszty dojazdu, co wynosi ok. 120 zł za basen oraz koszty dojazdu.

Nadto, wskazać należy, że pozwany mimo deklaracji, od maja 2013 r. nie przekazuje córce kieszonkowego. W ostatnim okresie czasu, w tym w okresie Ś., pozwany nie robił córce prezentów, co wcześniej, tj. do 2012 r. miało miejsce. Niewątpliwie również wraz z rozwojem małoletniej jej potrzeby w zakresie usprawiedliwionych potrzeb rosną, co zostało udokumentowane stosownymi rachunkami.

W ocenie Sądu sytuacja materialna i majątkowa pozwanego pozwala na realizację przez niego obowiązku alimentacyjnego poprzez zapłatę kwoty 600 zł miesięcznie. R. K. uzyskuje miesięczny dochód o ok. 800 zł wyższy niż A. K., pod pieczą której pozostaje małoletnia powódka. Nadto, pozwany nie nikogo na utrzymaniu poza samym sobą. Uwzględniając dotychczasową wysokość zobowiązania alimentacyjnego pozwanego, tj. 450 zł miesięcznie, pozostaje mu do dyspozycji kwota o ok. 350 zł większa niż A. K.. Dodać należy, że potrzeby małoletniej w pewnych okresach są wyższe niż ustalone zobowiązanie alimentacyjne, które to potrzeby w pełni zaspokaja matka dziecka. Wskazać chociażby trzeba na koszt wyprawki we wrześniu 2013 r., do której pozwany nie dołożył się. Mając na względzie dochody pozwanego będzie on w stanie realizować obowiązek alimentacyjny względem córki w kwocie 600 zł miesięcznie. Godzi się w tym miejscu podnieść, że to na matce dziecka spoczywa całkowity ciężar osobistej pieczy i wychowania małoletniej. Jest to szczególnie dostrzegalne w sytuacji, kiedy małoletnia przebywała przez 3 tygodnie w szpitalu. W tym okresie to matka dziecka opiekowała się S. i ponosiła koszty związane z pobytem w placówce zdrowia. W tym kontekście Sąd uwzględnił ów osobisty wkład A. K. w utrzymanie i wychowanie małoletniej, co zgodnie z art. 135 § 2 in principo stanowi jedną z form realizacji obowiązku alimentacyjnego (w całości lub w części). Ciężar owej opieki jest tym wyższy, że małoletnia jest chora, wymaga szczególnej opieki i rehabilitacji, w tym zgodnie z orzeczeniem o niepełnosprawności konieczne jest stałe współdziałanie na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. W takiej sytuacji ciężar finansowego pokrywania kosztów utrzymania dziecka winien w większej części spoczywać na pozwanym.

Reasumując, w ocenie Sądu mając powyższe na uwadze kwota alimentów zasądzona od pozwanego oraz wkład finansowy matki małoletniej powódki, na której również spoczywa ciężar finansowy utrzymania córki, zaspokoją jej usprawiedliwione potrzeby.

Z tych względów na podstawie art. 138 k.r.i.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.i.o. orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

W punkcie II wyroku orzeczono o kosztach procesu mając na uwadze sytuację materialną i majątkową pozwanego.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na postawie art. 333 § 1 punkt 1 k.p.c.