Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Złotoryi

Przewodniczący:

sędzia Michał Misiak

Protokolant:

Łukasz Smolarek

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 458/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. K.

opis czynu zawarty jest w części wstępnej wyroku z dnia 20 listopada 2019 r. z modyfikacją w zakresie nazwiska pokrzywdzonej w punkcie I części dyspozytywnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1) zniszczenie przez P. K. w dniu 17 maja 2019 w C. należących do K. S. urządzeń: świateł sygnalizacyjnych wahadłowych do kierowania ruchem drogowym, prostownika marki G. (...) do ładowania świateł wahadłowych, plotera do wycinania naklejek na znaki drogowe, a także materiałów do wykrawania naklejek drogowych, o łącznej wartości 11 163 złotych

1) zeznania świadka K. S.

5-6, 13, 21, 34-35, 62-64,

2) zeznania świadka Ł. R.

64-65

3) zeznania świadka G. D.

32, 64

4) zeznania świadka P. M. (1)

29, 64,

5) zeznania świadka M. J. (1)

103-104,

6) zeznania świadka P. S.

104,

7) protokół oględzin

8-12,

8) kserokopia faktury

15, 23

9) wydruk (...) i SMS

16, 23,

2) brak karalności oskarżonego

1) zapytanie o karalność

58

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. K.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1) wyjazd oskarżonego w dniu zdarzenia poza C.

1) wyjaśnienia oskarżonego

27, 61-62, 63, 64,

2) dokumentacja z Polkomtel

71-85, 91-96,

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1)

1)

Zeznania świadka K. S. (poprzednio K.), pokrzywdzonej, sąd uznał za wiarygodne. Sąd miał na uwadze to, że pokrzywdzona i oskarżony, będący dość świeżo po rozwodzie, są ze sobą skonfliktowani, co mogło rzutować na obiektywizm twierdzeń pokrzywdzonej. Szczególnie, że drugim ważnym świadkiem był Ł. R., osoba obecnie związana z pokrzywdzoną. Zeznania świadka K. S. znalazły jednak potwierdzenie w pozostałych dowodach o charakterze dość obiektywnym (tj. zeznaniach świadków niezaangażowanych w spór - policjantów i wynikach ich czynności procesowych oraz zeznaniach świadka P. S.) i bardzo obiektywnych (w postaci dokumentacji Polkomtel i wydrukach (...) i SMS), a także w samej logice zdarzenia i działań pokrzywdzonej.

Z tych względów sąd uznał za prawdziwe twierdzenie pokrzywdzonej, że oskarżony w rozmowie telefonicznej powiadomił ją o niszczeniu jej mienia, że słyszała ona odgłosy wskazujące na to niszczenie.

Zeznania pokrzywdzonej znajdują potwierdzenie w dalszych jej działaniach. Pokrzywdzona mianowicie zawiadamia policję, że oskarżony powiadomił ją o zniszczeniu jej mienia jako swego rodzaju zemstę za karę nałożoną przez sąd. Policjant, świadek G. D. potwierdza doręczenie takiej przesyłki oskarżonemu. Zeznania pokrzywdzonej znajdują także potwierdzenie w zeznaniach świadka Ł. R., który słyszał treść rozmów telefonicznych oskarżonego z pokrzywdzoną a przede wszystkim w treści (...) oraz godzinie jego nadania. Również świadkowie P. M. (1) oraz M. J. (1) potwierdzają, że oględziny miejsca zdarzenia nie wskazywały na ślady włamania. Świadek P. S. potwierdził natomiast zeznania pokrzywdzonej, iż to nie nie ona dysponowała kluczami do pomieszczeń, w których znajdowały się należące do niej rzeczy, następnie zniszczone. Dokumentacja z firmy (...), bilingi i lokalizacja stacji logowania, w pełni potwierdziły czas rozmów wykonywanych z telefonu oskarżonego.

2)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka Ł. R., gdyż były one w zasadniczych kwestiach zbieżne z uznanymi za wiarygodne zeznaniami pokrzywdzonej. Sąd miał zastrzeżenia do zeznań świadka, wynikające z możliwego braku obiektywizmu tego świadka wobec oskarżonego (świadek jest obecnie związany z pokrzywdzoną, będącą byłą małżonką oskarżonego). Sposób zeznawania przez tego świadka (bardzo spokojny, zrónoważony i zdystansowany), a przede wszystkim ich treść (podobnie, jak u pokrzywdzonej, potwierdzona pozostałymi dowodami) przekonały jednak sąd co do wiarygodności zeznań tego świadka.

3)

Świadek G. D. potwierdził, że w dniu zdarzenia dostarczył przesyłkę urzędową oskarżonemu. Było to o tyle istotne, że potwierdzało zeznania pokrzywdzonej, która, relacjonując treść rozmów z oskarżonym, wskazywała, że oskarżony powoływał się na ukaranie przez sąd, które otrzymał, a które mogło być bezpośrednim powodem jego zdenerwowania i zniszczenia mienia pokrzywdzonej. Świadek K. S. nie mogła z innych źródeł, niż właśnie od oskarżonego, wiedzieć, że otrzymał on przesyłkę z informacją o ukaraniu.

4 i 5)

Świadkowie P. M. (1) oraz M. J. (1) potwierdzili, że budynek nie nosił śladów włamania oraz, że pokrzywdzona nie dysponowała kluczami do wszystkich pomieszczeń. Świadkowie ci wskazali również, co potwierdził w swych wyjaśnieniach także oskarżony, że podjechał on samochodem w czasie oględzin pod bramę budynku i na ich widok odjechał. Nie jest to dowód bezpośredni, ale poszlaka wskazująca, że oskarżony mógł dopuścić się zarzucanego mu czynu i z tego powodu nie chcieć mieć do czynienia z policją.

6)

Świadek P. S. potwierdził, że generalnie brama wjazdowa na posesję była zamykana, a pokrzywdzona nie dysponowała kluczami do pomieszczeń, gdzie przechowywane były zniszczone na jej szkodę przedmioty, a kluczami tymi dysponował oskarżony.

7)

Protokół oględzin odzwierciedla zeznania świadków P. M. oraz M. J. co do tego, że budynek nie nosił śladów włamania, a także odzwierciedla stan zniszczenia rzeczy należących do pokrzywdzonej.

8)

kserokopie faktur VAT potwierdzają wartość zniszczonych rzeczy

9)

wydruki (...) i SMS potwierdzają, że oskarżony o 15.33 wysłał pokrzywdzonej zdjęcie zniszczonych rzeczy, a zatem w okolicach czasowych, gdy informował pokrzywdzoną bezpośrednio, że niszczy jej rzeczy oraz krótko po tym, jak policjant doręczył mu przesyłkę

2)

1)

treść zapytania o karalność nie budzi wątpliwości i wynika z niego, że oskarżony nie był dotąd karany

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Jego wyjaśnienia zostały podważone praktycznie wszystkimi ocenionymi wcześniej dowodami. Oskarżony był słyszany przez pokrzywdzoną jak niszczy jej rzeczy, sam to zresztą w rozmowie telefonicznej potwierdził. Wysłał jej (...) ze zdjęciem zniszczonych przedmiotów o godz. 15.33, a zatem inaczej niż sam wskazywał, że rzekomo zniszczenia miał zauważyć po godzinie 17, jak wrócił z wyjazdu. Nie było śladów wejścia innej osoby na posesję, nie było śladów włamania. Zachowanie oskarżonego, który miałby widzieć zniszczone rzeczy na posesji, na której również prowadzi działalność gospodarczą i w żaden sposób na to nie zareagować (np. wzywając policję) jest dalece pozbawione racjonalności. Ciąg wydarzeń z dnia zdarzenia układa się w sposób jednoznacznie obciążający oskarżonego - otrzymuje on przesyłkę z informacją o ukaraniu, ma o to pretensje do byłej małżonki, z którą pozostaje w konflikcie, niszczy jej rzeczy, znajdujące się w budynku do którego tylko on ma dostęp, a brak śladów włamania, telefonuje do pokrzywdzonej w trakcie niszczenia i wprost o tym ją informuje, wykonuje fotografię zniszczonych rzeczy, wysyła w formie (...), następnie, gdy na oględzinach jest policja, umyka spod bramy budynku.

To wszystko w ocenie sądu świadczy o jego sprawstwie.

Ilość i czas połączeń telefonicznych oraz lokalizacja stacji (...) ewidentnie podważają wersję oskarżonego, iż wyjeżdżał poza C. i zniszczenia odkrył jak wrócił (miało to być w okolicach godziny 17).

2)

Jak to wyżej sąd opisał, dokumentacja od operatora sieci komórkowej, firmy (...), jasno wskazuje, że w dniu zdarzenia oskarżony przebywał w pobliżu posesji, na której doszło do przestępstwa i nie opuszczał C., a zniszczenia fotografował około 15.33, a zatem nie tak jak wskazywał, około 17 po powrocie z okolic B..

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Nie budzi wątpliwości, że zniszczenie cudzych rzeczy (poprzez taką celową ingerencję w ich fizyczny stan, która spowodowała nieodwracalną niemożliwość korzystania z nich) wypełnia znamiona ustawowe przestępstwa z art. 288§1 kk.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K.

I

Sąd, wymierzając karę, poruszał się w granicach od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności, a także, przy zastosowaniu art. 37a kk, mógł wymierzyć grzywnę albo karę ograniczenia wolności. W ocenie sądu, stopień winy i społecznej szkodliwości czynu był dość znaczny. Wprawdzie oskarżony ewidentnie dokonał tego czynu w zamiarze nagłym, z góry nieplanowanym, ale nie wykazał żadnej skruchy. Wartość zniszczeń nie jest niska, a także dotyczyła rzeczy, używanych przez pokrzywdzoną do prowadzenia działalności gospodarczej, co pozbawiło ją możliwości zarobkowania. Sąd uwzględnił potrzeby prewencji indywidualnej, mające uzmysłowić oskarżonemu wagę zgodnego z prawem rozwiązywania konfliktów o charakterze rodzinnym, a także potrzeby prewencji ogólnej, dotyczące ochrony prawa własności.

Z tych względów, sąd uznał za sprawiedliwą karę grzywny w ilości 200 stawek dziennych po 30 złotych każda stawka, mając na względzie dobrą sytuację materialną oskarżonego.

II

Jako, że pokrzywdzona domagała się naprawienia szkody, konieczne było zasądzenie na jej rzecz od oskarżonego, w myśl art. 46§1 kk, obowiązku naprawienia szkody.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie zastosował wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, za czym przemawiały właściwości osobiste niekaranego dotąd oskarżonego z uwagi na wspomniany, dość znaczny, stopien winy i społecznej szkodliwości czynu.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, zawartą w art. 627 kpk, oskarżony winien był zwrócić koszty postępowania, należne oskarżycielce posiłkowej a wynikające przede wszystkim z kosztów pełnomocnika procesowego. Żądana kwota 1200 złotych nie przekraczała stawek maksymalnych wyznaczonych granicami prawa.

IV

Dobra sytuacja materialna oskarżonego nie pozwalała również na uznanie, iż nie jest on w stanie ponieść kosztów postępowania, należnych Skarbowi Państwa i opłaty, stanowiącej 10% grzywny.

1.1Podpis